Hani sen gittin ya,
Yetim bir çocuk gibi, kaldım ortada,
Yalnızlığa terk edildim,
Amansız bir zamanda,
Güzel saydığım günlerin tam ortasında,
Gittin ya.
Sabah edemedim gecelerimi,
Uslandıramadım yüreğimi,
Haykıramadım ki sevgimi,
Hani gittin ya…
Yarım kaldım ben sana,
Doyamamıştım daha,
Ben canımı vermişken bu aşka,
Hani sen gittin ya.
Bom boş bıraktın ellerimi,
Yıktın bütün dünyamı,
Tüm hayallerimi,
Aldın gittin benden,
Tüm sevinçlerimi,
Kararsız kaldım şimdi,
Yaşamak mı, ölmek mi?
Hani gittin ya..
Sayende “Şeref”in mutlu bir günü olmadı.
Zaten sendede bir dirhem şeref kalmadı.
O kirlenmiş yüreğin, bu sevgiyi anlayamadı.
Benim sevgimi her yürek kaldıramaz zaten,
Bak senin o kirli yüreğinde kaldıramadı.
Hani gittin ya,
Gözün arkada kalmasın.
Hani kaybettin ya.
Umarım pişman olmazsın…..

Şeref Ayazgün