İstemiyorum artık,
Ne yar, nede sevgili.
En güvendiğim insan bile,
Vurdu gitti hançeri.
Yıkıldı tüm ümitlerim,
Çekti gitti bütün güvendiklerim.
Boşa çıktı tüm hayallerim.
Yüreğime her giren, canımı yakacaksa,
Bırakın boş kalsın yüreğim.
Bıktım artık acı çekmekten,
Usandım artık keşke demekten.
Hep aynı şeyleri yaşayıp,
Aynı şeylere üzülmekten,
Sıkıldım bu hayatın,
Tüm çirkinliklerinden.
Mahrum kaldım yaşamın,
Tüm güzelliklerinden.
Alıştım artık gitmelere,
Alıştım yalancı yüreklere,
Nefretle bakıyorum şimdi,
İki günlük aşkta “Seni seviyorum” diyenlere.
Beni bırakma diyenlerdi, hep bırakıp gidenler,
Seni seviyorum diyenlerdi, hiç sevmeyenler.
Çok değerlisin diyenlerdi, değer vermeyenler.
Tüm kıymet bilmeyenler,
Hepsi kalleştiler.
Çekip gittiler.
Benim için çok önemlisin,
Çok değerlisin diyenler,
Şimdi Nerdeler?

Şeref Ayazgün